విద్యా
నువ్వు లేని ఈ లోకం నాకో మిధ్య
గతమెంతో ఘనమన్నట్టు
నీ గురుతులతొనే రోజులు సాగదీస్తున్నాను
గలగల పారే గోదారిలా
నీ తలపులు నాలో కదులుతున్నవి
అంతెరగని కడలి కెరటాల్లా
నీ అందెల సవ్వళ్ళు నను మైమరిపిస్తున్నవి
కూటి కోసం తిరిగి తిరిగి మరల గూటికి చేరే గువ్వల్లా
ఏ ఆలోచనలతో ఉన్నా మరల మనసు నీ జ్య్నాపకాలకే తిరిగి వస్తుంది
నింగిలో తారలెన్ని ఉన్నా సూర్యునికే ప్రకాశం ఎక్కువ
లోకంలో తరుణిలెందరు ఉన్నా నీవంటేనే నాకు మక్కువ